top of page

EXPERIMENTAL FILMS 

SANS

Ηλέκτρα κόρη

Ένα μικρό βίντεο ποίημα εμπνευσμένο από το ποίημα του Σάμουελ Μπέκετ  SANS  (Χωρίς).

 

‘’ Χίμαιρα το φώς πάντα ήταν μονο

γκρίζος αέρας άχρονος κανένας ήχος.

Γκρίζος ουρανός κανένα σύννεφο

κανένας ήχος ασάλευτα γη άμμος

γκρίζο σταχτί…’’

 

Kινηματογράφηση - σύνθεση - μοντάζ  Ακης Κερσανίδης

Παραγωγή anemiCinema - 20018

Desicive Moment

Η ψυχή μου δεν έχει περάσει ακόμα στην εικόνα, διαφορετικά εγώ θα είχα πεθάνει, θα είχα πάψει να βλέπω (ίσως) την Φαουστίν, για να βρίσκομαι μαζί της σ΄ ένα όραμα που κανείς δεν θα διακόψει.

 

Στον άνθρωπο που, βασισμένος σε τούτη την αναφορά, θα εφεύρει μια μηχανή ικανή να συγκεντρώνει τις σκόρπιες παρουσίες, θα απευθύνω μια έκκληση :

Ψάξε μας, την Φαουστίν και μένα, κάνε με να μπω στον ουρανό της συνείδησης της Φαουστίν. Θα είναι μια πράξη ελέους.      

 

  "Η εφεύρεση του Μορέλ"          Adolfo Bioy Casares

 


                                                                                

Wandering

Η περιπλάνηση στην πόλη, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό ή στόχο, δρα επάνω μας με έναν κάπως απελευθερωτικό τρόπο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι η ελευθερία επιλογής διαδρομών (από τη στιγμή που δεν υπάρχει ακριβής προορισμός): Είναι η δυναμική επιδραση του αστικού τοπίου που δημιουργεί μια συνεχή αίσθηση πολυπλοκότητας γραμμών, φωτοσκιάσεων, κινήσεων κ.τ.λ; 
 

Σίγουρα όλα αυτά παίζουν παίζουν το ρόλο τους και συνεισφέρουν στο να βρεθούμε σε μιά κατάσταση όπου απο το ρυθμό που παράγεται απο το βηματισμό και κάτω απο τις τυχαίες εντυπώσεις που συλλέγει το βλέμμα, προκύπτει ένα “φτερουγισμα” του μυαλού και της συνείδησης. Μια εν κινήσει κατάσταση όπου “κοιτώ” μέσα και έξω ταυτόχρονα.
 

Καθώς περπατώ, αλλεπάλληλες σκέψεις – εικόνες κυριαρχούν στο μυαλό μου. Κοιτώ μέσα.
Την ίδια στιγμή βλέπω τον δομημένο χώρο της πόλης και την κίνηση γύρω μου. Κοιτώ έξω.

 

Η σχέση αντίθεση των δύο δημιουργούν μια τρίτη κατάσταση που μπορεί να περιγραφεί σαν ένα είδος εσωτερικής πολεοδομίας ή πολεοδομίας της συνείδησης.

bottom of page